kokmeeuw
hoog de hemel kijkend
staat hij op een paal
krietend krijsend
alsof hij zeggen wil
vanmorgen nog toch
vloog daar mijn lief
onder haar chocoladen kop
boven rood haar poten
vonkte wit als pas gepoetst
zilverend het verenkleed
dat naar voedsel vissend
in de zilte vismarkt dook
als een vlokje sneeuw
door zonnestraal verdreven
schoot lomp een botterik
met lood uit zijn geweer
niet mijn sier aan flarden
maar vooral haar leven stuk
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-12-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Erna Daalman werkt sinds 1984 als beeldend kunstenaar. Zij exposeert regelmatig en maakt ook werk in opdracht. In 2017 heeft zij een uitdaging aangenomen! November is de maand van 30 schilderijen! De zo ontstane serie inspireerde mij bij elk schilderijtje een (ver-)dichtje te maken. 'Wilde eenden' is daarvan het (achttiende) resultaat.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘kokmeeuw’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.