INLOGGEN
«»

kokmeeuw

hoog de hemel kijkend
staat hij op een paal
krietend krijsend
alsof hij zeggen wil
vanmorgen nog toch
vloog daar mijn lief

onder haar chocoladen kop
boven rood haar poten
vonkte wit als pas gepoetst
zilverend het verenkleed
dat naar voedsel vissend
in de zilte vismarkt dook

als een vlokje sneeuw
door zonnestraal verdreven
schoot lomp een botterik
met lood uit zijn geweer
niet mijn sier aan flarden
maar vooral haar leven stuk

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 10-12-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Peter Paul Doodkorte
Actief sinds: 21-07-2015Informatie bij het gedicht:

Erna Daalman werkt sinds 1984 als beeldend kunstenaar. Zij exposeert regelmatig en maakt ook werk in opdracht. In 2017 heeft zij een uitdaging aangenomen! November is de maand van 30 schilderijen! De zo ontstane serie inspireerde mij bij elk schilderijtje een (ver-)dichtje te maken. 'Wilde eenden' is daarvan het (achttiende) resultaat. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘kokmeeuw’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.