INLOGGEN
«»

aalscholver

zompig waren de hectaren
zomers groen en winters kaal
waar stads de mensen lonkend
rij aan rij nu huizen staan

ooit daar lag zijn kolonie
waar in bronsgroen vederpak
kruiend op de wind gericht
hij zijn gedachten droogde

kronend zilverig zijn manen
kon hij genieten van zijn vangst
die uit rijk toen het water nog
zijn gehaakte snavel viste

nu met wijd gespreid de vleugels
droogt de wind zijn tranen
als hij ijl zijn nagels klauwt
naar het voor hem verloren land

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 06-12-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Peter Paul Doodkorte
Actief sinds: 21-07-2015Informatie bij het gedicht:

Erna Daalman werkt sinds 1984 als beeldend kunstenaar. Zij exposeert regelmatig en maakt ook werk in opdracht. In 2017 heeft zij een uitdaging aangenomen! November is de maand van 30 schilderijen! De zo ontstane serie inspireerde mij bij elk schilderijtje een (ver-)dichtje te maken. 'Aalscholver' is daarvan het (zestiende) resultaat. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘aalscholver’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.