aalscholver
zompig waren de hectaren
zomers groen en winters kaal
waar stads de mensen lonkend
rij aan rij nu huizen staan
ooit daar lag zijn kolonie
waar in bronsgroen vederpak
kruiend op de wind gericht
hij zijn gedachten droogde
kronend zilverig zijn manen
kon hij genieten van zijn vangst
die uit rijk toen het water nog
zijn gehaakte snavel viste
nu met wijd gespreid de vleugels
droogt de wind zijn tranen
als hij ijl zijn nagels klauwt
naar het voor hem verloren land
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-12-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Erna Daalman werkt sinds 1984 als beeldend kunstenaar. Zij exposeert regelmatig en maakt ook werk in opdracht. In 2017 heeft zij een uitdaging aangenomen! November is de maand van 30 schilderijen! De zo ontstane serie inspireerde mij bij elk schilderijtje een (ver-)dichtje te maken. 'Aalscholver' is daarvan het (zestiende) resultaat.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘aalscholver’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.