Trots ben ik op de pauw

Willem Bernardus Tijssen

Trots ben ik op de pauw.
En de pauw is trots op mij.
Men kent het beest aan zijn
mooie veren. In alle variaties
blauw heeft deze veel in huis;
naast het ook zo gevarieerde
groen met zwarte stippen,
waarin hij zo feestelijk welbewust
gaarne over de dierenweide al
zijn charme wenst te manifesteren.

Met zijn wijd uitstaande verderbos.
Iedere vederpen nog mooier dan iedere
andere. Hoe zou je zoiets levend
schoon willen kunnen veranderen.
De natuur schept zijn eigen waarden
zonder voorbehoud. Laten wij slechts
trotse bewonderaars zijn van het levend
aardse goud. Van de schepping die in
verantwoordelijkheid aan de mens
toebehoort. De mens iets geeft van een
trots dat niets verstoort; zolang die
oog heeft voor de dag die na de morgen
gloort.