INLOGGEN
«»

Dartelende kalfjes

Als de lente aanbreekt
en het wordt grazig in de wei,
dan wordt het tijd voor de koeien
en de boer laat ze dan vrij.

Ze rennen saam naar buiten
en bokken heen en weer,
ze beseffen nu hun vrijheid
en loeien telkens weer.

Zó is het ook met mensen,
omringd door een dikke muur,
hun leven is zó eentonig,
zó bitter en zó zuur!

Ze zitten opgesloten,
in de stal van hun bestaan,
geen uitzicht op iets beters,
wie is er met hen begaan?

Maar de Zon van de Gerechtigheid,
wil óók schijnen in hun hart,
verdrijft er met Zijn warmte,
alle droefheid, pijn en smart.

De muren worden afgebroken,
je mag dartelen in de wei,
als jonge, blijde kalfjes,
genezen, vrolijk en blij!
Maleachi 4:2.



Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-05-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Els Hengstman-van Olst
Actief sinds: 28-12-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dartelende kalfjes’ van Els Hengstman-van Olst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.