Een houtsnip leidt een stil leven.

Willem Bernardus Tijssen

Houdt de moed er in, want de houtsnip
leidt een schuw en stil leven.
Deze roestbruine gekleurde bosvogel
is zo nauw met de loofbossen van
Nederland verweven. Met haar lange
snavel en dwarsbruin gestreepte
onderbuik; blijft zij zitten tot het laatste
moment, totdat zij die vogelspotter
waarneemt achter die struik;
en vervolgens schielijk opvliegt,
omdat haar vogelinstinct haar niet
bedriegt.

Niet langer vormt de jager voor haar
in Nederland een gevaar; die maakt
alleen nog de houtsnip-boterham met
kaas voor zichzelf klaar. Ook zal men
haar niet meer willen vangen om haar
afbeelding op het nu in onbruik geraakte
honderd gulden biljet. Met het afscheid
van het jagersschot en de voorliefde
voor deze valuta werd de verruiming
van haar gang in de natuur ingezet.

Met haar 38 centimeter lengte, haar spitse
snavel en haar naar achter gerichte oogopslag;
bivakkeert zij het hele jaar door op het Nederlandse
grondgebied; leeft zij onopvallend met de dingen
van haar houtsnip-dag.