Raven kondigen een doodse stilte aan.
Raaf zwarte onheilspellend-
heid overvalt een eenzaamheid
voorbij de grote stad.
Een kluizenaar wordt gespijzigd
door de raven. Wolven op de vlakte
doen zich aan de kadavers te goed;
aan wat resteert mogen de raven zich
straks laven.
Een luguber pact van de opruimers
na de dood; na het wolvenwerk is
de trek van de raven immer groot.
De zwarte aasgieren van het koudere
Noorden; krassen mysterieus over
de vlakten voorbij de stadse boorden.
Nimmer komen zij een voorspoedige
boodschap verkondigen; hun aanwezig-
heid kenmerkt een galgenveld opgericht
voor hen die in de wereld zondigen. Raven
kondigen de doodse stilte van eeuwige
zwarte nachten aan. Rouwzwart is het veder-
kleed van deze intelligente gravers met de
dood begaan; die slechts middels de verganke-
lijkheid van het leven kunnen bestaan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-09-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)
Informatie bij het gedicht
Schrijvers: Willem B. Tijssen
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Raven kondigen een doodse stilte aan.’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.