Roodborstje in wintertijd

Willem Bernardus Tijssen

De natuur vorst zijn wit
rijpende koude dagen; vol
van winterleed, waarop de
vogels onze aandacht vragen.

Een roodborstje nerveus hippend
op de bevroren paden van het bos,
vindt minder van zijn gading
tussen het koud versteende leven
in het wit uitgeslagen mos.

Het ziet dat zijn stadse kompanen
zich brutaler wanen; dat spreeuwen
en meeuwen zich voor hun winternood
minder schamen. Zij schreeuwen in
wintertijd hun kostje ruimschoots bij
elkaar. Assertief gevederd overleven
zij het wintergevaar.

De natuur vorst koud en meedogenloos;
maakt het leven van een roodborstje
bar en boos. Schuchter en nerveus
tikt het soms tegen een keukenraam;
vraagt het om wat winterhulp om de
winter te doorstaan.