INLOGGEN
«»

Oude koeien

Oude koeien uit de sloot hoor ze
Nog eens loeien. Ze krabbelen
Tegen de walkant op om zich met
Ons heden te bemoeien.

Roodbont, zwart wit gevlekt;
De kosten door de winst gedekt.
Melkkoeien zouden het slechts
Wezen, maar wat overbleef waren
De mageren van de soort die
Weldra werden afgewezen.

Oude koeien uit het verleden
Zijn niet ontvankelijk voor de
Rede van de vrede. Zij loeien
Historie keer op keer en trekken
Nimmer lering uit een vorige keer.

Hun macht is groot en zij vragen
Om herhaling. Wij binden ze een
Bel om; en zij loeien ons heden
Naar een onnodige verschraling.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-09-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Oude koeien’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.