vrienden voor het leven

Peter Paul Doodkorte

nu jij
op weg naar jouw plaats
vol licht en liefde
het aardse paradijs verruilde
voor de eeuwige jachtvelden
ervaren wij het gemis
van jouw ondeugende brutaliteit

ontberen wij jouw natte neus
jouw trouwe ogen
die overal en nergens
het baasje volgden

missen wij
jouw eigenwijs stralende onschuld
bij geweten deugnieterij
jouw vrolijk olijk verbaasde blik
als jij neus en natuur volgde

wij koesteren
in de stilte die jij laat vallen
de roep waarmee jij luid gaf
aan broertje duuk
en de meute vrienden en vriendinnen

wij mankeren bij thuiskomst
jouw wispelstaartend welkom
jouw schuilen achter de rug
en jouw (on)geduldig wachten
op baas en bazin

wij missen het bruin-witte zijde
van jouw glanzende lijf en oren
jouw koppig vrolijk positivisme
en jouw speelse aanwezigheid

zoals het ons schort
aan jouw onafhankelijke aanhankelijkheid
als jij - koppig prooien hazend -
de naam van ontembaarheid logenstraft

en waren de baasjes die jij diende
adri - patrick -jistke - noa - joshua en peter paul
eens verdrietig
dan was er - steevast
die loyaal belovende blik
'ik zal naast je staan'
die fideel de staart roffelend
vervolgde met
'dat hebben we weer geklaard'

lieve sim
onstuimig koppig en ondeugend
in het voortdurend vissen naar een hapje
dat schrokkend werd verorberd
jouw vriendschap was een wonder
een wonder voor het leven