Twee Eekhoorntjes

Willem Bernardus Tijssen

Zacht en klein;
Een prachtig rood bruine kleur;
Een vacht als goudbruine likeur.

Een sierlijke pluimstaart;
Wollig, fier recht omhoog, zo gewoon;
Springt hij op een tak in de boom.

Vlak voor mij op het pad
rent ook nummer twee;
Ze gaat met haar vriendje mee.

Razend snel en vrolijk
Rennen ze door het bos
Over het het pad en het zachte mos.

Klimmen kunnen ze als de beste,
Terwijl de zon schijnt
In het westen.

Men ziet ze bezig,
Heel handig met twee pootjes;
Daarmee eten ze hun dagelijkse portie nootjes.

Heel zacht en voorzichtig
Leg ik mijn eigen nootjes neer;
Wie weet, misschien komen ze dit keer.

Ik loop een stukje achteruit
en wacht tot dat ze beneden komen.
Ze stellen mij niet teleur en de buit wordt meegenomen.

Een schitterend schouwspel zo iets mee te maken.
twee eekhoorntjes in het bos
Die mijn nootjes kraken.