Thoma
Een knuffel op mijn schoot
legt zijn wezen in mijn handen
durf mij haast niet te bougeren
streel mijn zachte lotgenoot.
Zijn angst wist ik te overwinnen
met muizenstappen die groeiden
ingetoomd door iedere liefkozing
hoor je enkel genotvol spinnen.
Thuis wacht voortaan een dier
waarop ik moeilijk kijven kan
ondanks al die kattenstreken
beleef ik heel wat plezier.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dora (Actief sinds: 04-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Thoma’ van Dora zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.