INLOGGEN
«»

hond

 hond

 gevlekt gespierd en soms te veel
 maar altijd trouwogend
 trekkend naar geluk
 om ooit te vinden
 waar en wanneer ook hij weet het niet

 altijd maar doorgaan
 met of zonder pijn
 stil liggen wachten op weer een nieuwe dag
 alles van vooren en weder nog eens
 totdat we weer saam zijn

 dan is het goed
 mag de nacht ook weer komen
 tot het volgend ontwaken
 en dan weer opnieuw

 hoelang wil je doorgaan
 hopelijk nog lang
 nimmer zal vergeten nu niet en nooit
 hondstrouwe blik gestippelde vriend

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Twan Hendriks
Actief sinds: 22-04-2014Informatie bij het gedicht:

mijn lieve hondemans Auteursrechten
Op dit gedicht ‘hond’ van Twan Hendriks zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.