Op elk potje...

Ron Dietvorst

Ze was grof bonkig
en schonkig
ze was plat van voren
maar daar moet men niet over kniesoren
breed bekken om in goede dagen
een heel nest kinderen te dragen
met een zó ruime achterhand
dat daarin élke rok spant
touwkleurig haar geknipt in een trant
die kennelijk hoorde bij haar stand
en wat ie eigenlijk wou
was een ander type vrouw
maar toen hij met haar aan de praat ging
bleek het eigenlijk een heel leuk ding
ze hadden dezelfde mening over dingen
en ze kon ook heel aardig zingen
en toegegeven, bij was met zijn pokdalige kanis
nu ook niet bepaald een adonis
en het gesprek over welke ringen
vond al plaats na vijf ontmoetingen.