INLOGGEN
«»

Bibi



ontmoette haar bij toeval
een kroegje op de kade
haar blik verhuld in jade
brachten mijn spieren in verval

heupen wiegend holle rug
en 't kontje een plateautje
had even ademnoodje
en riep haar sprakeloos terug

één oogwenk van haar ogen
een zoute zwoele zeebries
bereikte toen mijn neusvlies
keek zonder gezichtsvermogen

groen hoewel ontwapenend
ontnam tevergeefs mijn zwaard
waarheid bleek geluk bespaard
fier en spierlijk vergapenend


Cea

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-05-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Cea
Actief sinds: 16-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bibi’ van Cea zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.