Hoogmoed.
Stoel tot ongekende
hoogte gedreven.
Poten onstabiel,
onzeker blijven zweven.
Zelfzuchtig,
op ieder neergekeken.
Verhard oordeel
altijd stand gehouden
Nimmer vanaf geweken.
Nu de poten van je stoel,
volledig zijn neergehaald
Jij naar ongekende diepte
bent afgedaald.
Je hoogste lied niet meer zingt.
Jou deze ondergang je
enkel tot nederigheid dwingt.
Is de hoogmoed weggeschreven.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
droomster (Actief sinds: 22-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hoogmoed.’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.