De leraar Nederlands...
Hij, die de grote gaven van mooie poezie
citeren, ruimschoots bezat
Zijn klas, als aan zijn lippen genageld,
alles en iedereen om zich heen vergat...
Nog altijd zie ik hem voor me, goedmoedige
Brabander uit het zuiden van ons land
Hoe hij het Nederlands uitsprak, zich bewoog
en informatie tot zich nam, met zoveel gemak
De leerlingen voerde hij mee in ver dragende
taal... Je wist en voelde intuitief: dat bedoelde
hij allemaal! Uiterlijk een volmaakt passende
colbert en zijn verzorgde al dunner wordende
haar!
Naadloos paste dit alles zo wonderwel bij elkaar
Deze vertegenwoordiger van onze fraaie
moedertaal, zo begeesterd en vol vuur, zo meer
dan zonnenklaar.
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-03-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De leraar Nederlands...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.