Ik kan altijd bij U terecht

Jose van Rosmalen

Nachtegaalstraat, ’s avonds laat
ik kruis de Maliebaan
rijd op het Wilhelminapark aan
raak met vroeger aan de praat

Zie de statige panden
terug naar negentientwee
schuilend onder de bomenzee
waarin dit verleden landde

Vroeger fietste ik hier
herken de straten, de bochten
elke plek die we bezochten
voor werk, studie, vertier

Nu dringen we in de kern
waar we elkaar ontpellen
springen uit onze eenmanscellen
als flitsende sterren

De stad zit in mijn huid
oude banden boeien
in Utrecht blijf ik groeien
dat weet ik van binnen uit.