Adhemar spreekt
Ik ben slechts
brons
een fictief genie,
toch ken ik
de lokale mens.
Ik zie kinderen
naar me wijzen,
jongeren rond me
hangen en
ouderen nog genieten
van mijn verhalen.
Ik sta tussen een
naakte man,
met megafoon,
en een naakte
nimf.
En toch werd ik
voor de tweede maal
van mijn sokkel gegooid,
Want ik ben slechts
brons.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-12-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
DichteresMetHoop (Actief sinds: 12-01-2015)
Informatie bij het gedicht
Dit is geschreven nadat het bronzen beeld van stripfiguur Adhemar door vandalen van zijn sokkel was gegooid in Turnhout.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Adhemar spreekt’ van DichteresMetHoop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.