Een Iraniër in mijn woonplaats

Dakoyria

Ik ontmoet hem bij het koffiegebeuren, die wellevende
Iraniër
Verstaanbaar probeert hij zich te maken; geduld en
volharding die ik zie.

Hij vertelt me moeizaam dat hij een poeet is en viool
speelt Dat laatste gaat zo goed niet meer en toont mij
een hand die nogal beeft.....

Door zijn woorden ben ik meteen geïntrigeerd
Wat toch dóet hij hier en jammer, zo weinig Nederlands
geleerd.

Engels of zo is evenmin een optie, we bedienen ons maar
van handen- en voetentaal
Tóch kon hij me tamelijk veel vertellen, bést wel een
interessant verhaal!

Dakoyria, 2017.