2. job
op dit mestvaalt
beslagen met metaal
om ooit op ijs te komen
sla ik mijn tenten op
ik zit te midden leugens
die ze op veel mouwen spelden
de decoraties van de moed
de blijheid om de offerzin
van anderen
ik ben de ongenode gast
midden hopen dat geen hopen is
maar hopen van gegooide modder is
zoek spijkers op laag water
nagel me vast
want ik verlaat niet
het ogenblik van onverlaten
die ik van ver zag komen
maar ik gaf geen krimp
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘2. job’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.