De Held zijn dood
Tussen de heilige eiken ontwaart de held
uit het diepte waaruit de nevelen rijzen
die hoger steeds hoger in slierten reiken
tot de wind uit de verten de flarden neemt
dat zijn lot en leven is verklonken
de donder rolt over de landen voort
de hemelse vuren ver vooruit
en dansen de Walkuren zijn rad
daar geen heer ooit gestand stond
wat zij nu aan het eind hem tonen.
Waden de Wanen nader, naderbij
in de dampen op de verborgen grond
hem met sluipend venijn te treffen
de strijder in zijn lang verraden wond
wijl hij argeloos wacht zijn eer te hoeden
doorsteekt de angel diep zijn bloed
en doorstroomt de dood de held
doorklinkt zijn klacht de aarde
brult het vuur uit haar spelonken
en stort zich op van de eer het veld.
Guido van Geel
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Guido van Geel (Actief sinds: 28-03-2014)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht is een variant op een gedicht waarvan de andere versie te lezen is op 1001 gedichten & gedichtjes. Mocht U beide versies lezen dan zou ik het zeer waarderen als U zou willen aangeven welke versie uw eventuele voorkeur heeft. Bij voorbaat mijn dank. Guido van Geel
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De Held zijn dood’ van Guido van Geel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.