«»
de poort van zijn smekend hopen
Hij bad aan de wallen van de burcht
de geest de grendels tot hem open.
Hij vocht in de duisternis een weg te banen
naar de brug naar zijn ooit openbaring
als hoorde hij uit de hemel zengend de steen
van de Ene met de negenennegentig namen.
Trad later hij dagenlicht blind uit de spelonk
om het Godenrijk zich in bloed te eigenen
wakkerde hij de geopenbaarde vonk
tot het vuur de allergrootste wens te sterven.
Guido van Geel
De beklimming van de Nour
Hij taste aan de muren van de hoogtede poort van zijn smekend hopen
Hij bad aan de wallen van de burcht
de geest de grendels tot hem open.
Hij vocht in de duisternis een weg te banen
naar de brug naar zijn ooit openbaring
als hoorde hij uit de hemel zengend de steen
van de Ene met de negenennegentig namen.
Trad later hij dagenlicht blind uit de spelonk
om het Godenrijk zich in bloed te eigenen
wakkerde hij de geopenbaarde vonk
tot het vuur de allergrootste wens te sterven.
Guido van Geel
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 01-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
| 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Guido van GeelActief sinds: 28-03-2014 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De beklimming van de Nour’ van Guido van Geel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Cultuur
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|
