Opera bij de Vlaamse omroep
Wij zaten samen, zo knus, mijn moeder en ik
wachtend op de opera-uitzending van de
Vlaamse radio. Zangers gaven welluidend een
kik en wel zó en spontaan ontving ik een kus
Ik wachtte me er wel voor te luid te praten;
gelúisterd werd er gelaten maar allengs vond ook
ikzelf het móói. Zo een zondagmiddag gepland en
bepaald geen gouden kooi.
Mijn ma mengde zich toen in het ontroerende gezang
met zoveel allooi!
Ik schaamde me wat, maar veel later wel begreep ik
dat.
Zozeer meezingend omdat zij genoot van de zang en
het spel. Ja, wij genoten van dit uurtje wel.
Dakoyria, 2016.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-02-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Informatie bij het gedicht
Een dierbare herinnering uit mijn kinderjaren toen ik met mijn moeder op zondagmiddag naar de Vlaamse radio naar operazangers luisterde.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Opera bij de Vlaamse omroep’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.