Negen slinkende gedichten (3)
De schuld noch de boete
Verdwijn met de gegeselde ruggen
Ik erf geen koloniaal verwijt
in de bodem staat mijn takkenboom
Verga met de gebroken botten
Ik bezit geen tribunale staaf
in het water kijk ik de wereld aan
Vervlieg met de gehangen lijken
Ik vererf geen klerikale vloek
in de lucht aardt mijn levenslicht
Lang plaveit de kiemspruit de weg omhoog
door de gesteenten te vergruizen.
Alleen op eigen aarde wil ik lopen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-06-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Guido van Geel (Actief sinds: 28-03-2014)
Informatie bij het gedicht
Gedicht 3 van de 9.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Negen slinkende gedichten (3)’ van Guido van Geel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.