Negen slinkende gedichten(1)
De Erfschuld
Sla mij met de gegeselde ruggen
mij raken geen koloniale verwijten
in de grond wroet mijn takkenboom
Sla mij met de gebroken botten
mij raken geen tribunale staven
in de grond kijk ik de wereld aan
Sla mij met de gehangen lijken
mij raken geen klerikale vloeken
in de grond denkt mijn levenslicht
Lang slingert de kiemspruit omhoog
door de gesteenten en laat alles barsten.
Alleen in eigen daden wil ik wortelen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-06-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Guido van Geel (Actief sinds: 28-03-2014)
Informatie bij het gedicht
Dit is het eerste gedicht van negen, aan ieder volgend gedicht is steeds iets veranderd, maar vooral aan de lengte van de regels, die worden steeds korter tot het gedicht verdwijnt.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Negen slinkende gedichten(1)’ van Guido van Geel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.