INLOGGEN
«»

Uur Nul

 Uur nul

 Het was de vrije zaterdag
 De stille basisschool lag
 Te bekomen in de regen
 Geen mens in velden of wegen
 Niets op plein of op de stoep
 Geen lach noch kinderroep
 Buiten, binnen gaat een zoemer
 Nu een wezenloze urennoemer
 De conciërge die het vergat
 Zijn plicht die hij hier had
 Het apparaat te laten stoppen
 Door te roeren de juiste knoppen
 Een sluimering heeft verstoord
 Van voorbije zaken ongehoord
 Het gebouw is uitgetreden
 Overlatend aan een verleden
 Flikkert een lichtje aan de muur
 Een ongewoonheid op dit uur
 Waar geen meesters gaan en komen
 Noch kinderen zijn om tot rust te tomen
 Maar wel in ieder klaslokaal
 Maakt dit knipperend lichtsignaal
 Dat de leidingen gaan ruizen
 En warmte tikt in de buizen
 Binnen, buiten valt de regen neer
 In een mistroostig hondenweer
 En op de verre, grijze velden
 Laat geen scheids zich snerpend gelden
 Een leegte heeft zich uitgedijd
 Als een schimmel uit de school verspreid
 Gemaakt de wereld doods en verlaten
 Zelfs door de natte straten
 Fietst geen jongen van de krant
 Noch een oude naar zijn groenteland
 Buiten, binnen gaan de deuren open
 Te horen is geluid van eertijds lopen
 En echo’s van bord en krijt
 Gedrag, ijver en noeste vlijt
 Dan een angst stroomt door de gangen
 De klassen verstommen, zijn bevangen
 Van de hoogste macht, ooit directeur
 Gaat zoekend langs van deur naar deur
 Een golf rolt voort van orgastisch vrezen
 Doorsiddert ieders diepste wezen
 Hij zal haar vinden stap na stap
 Waar ejaculeert zijn genadeklap.
 Stopt plots een nooit te horen hijgen
 Een stilte daalt, afwachtend zwijgen
 Op wie viel het geworpen lot
 En wie blijft gespaard deze keer, tot
 Een kreet klinkt van diep beneden
 Waar de wet werd overtreden
 Door de juffrouw van de eerste klas
 Die toen ineens verdwenen was
 Haar plots virginaal verdwijnen
 Om matriarchaal te gaan verkwijnen
 Binnen, buiten aan de horizon
 Kiert in de verte een lage avondzon
 En rijdt heel gewoon een trien
 Van hier naar daar en mijn en dijn
 Er is helemaal niets gebeurd
 Geen verloren dag hoeft betreurd
 Oud heeft zijn jonge sla verzorgd
 En jong de krant op tijd bezorgd
 De school ligt stil en stom
 Niemand komt de hoek daar om
 Buiten, binnen rolt van de onderlat
 Een krijtje op zaterdag en dat is dat.

 Nijhoff vrij nagevolgd.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Guido van Geel
Actief sinds: 28-03-2014Informatie bij het gedicht:

Lees vooral Uur U van M. Nijhoff. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Uur Nul’ van Guido van Geel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.