Uit het Godenvolk

Guido van Geel

 Uit het godenvolk

 1
 De weg gaat door het dal
 De weg tot naar de dood
 De weg voorbij de onsterfelijkheid
 Wappert in de wind.

 2
 Elke mens baart een god
 Elke god bezwaart de mens
 De khadi golft in de vrije rivier
 De god is even dood

 3
 De slaap vergeet de dagen
 De dood leeft in de nachten
 De dood onsterfelijke herhalen
 Tot je bent vergeten

 4
 De verre zee keert zich in de hemel
 Golven drijven in de wolken
 Vogels zijn de vissen
 van de verre zee

 5
 De droom stroomt uit de bergen
 Buldert, ruist, kabbelt en ligt stil
 Heel even weten
 Onbewogen weten
 Een zeepbel barst
 En is vergeten

 6
 Gezwam in de ruimte
 Honger op je bord
 Dorst in je beker
 En zo dood als een pier.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Guido van Geel (Actief sinds: 28-03-2014)

Informatie bij het gedicht

Deze diepzinnigheden horen bíj verhaal als een Indiaas epos

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Uit het Godenvolk’ van Guido van Geel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.