Een sprookjeshuwelijk
Een sprookjeshuwelijk
Op een glimmend dotterblad
zat een heel klein elfje lief te stralen.
O, o, wat een dot een meid was dat.
Dat vond ook een jong kaboutertje
van haar vleugeltjes tot de voetjes.
'Iets voor mij dat dartel stouterdje',
mompelde hij in zijn pluizig baardje
en zonder verder nog te dralen
ging hij met een vaartje
halen zijn fluitend rietje
en weldra klonk heel zacht en zoetjes
zijn verleidelijk melodietje.
Hoe zoiets verder is gegaan,
na dit sprookjes mix begin
laat zich wel verstaan.
Maar hoe je het moet noemen?
Kalfjes of eltertjes in dat jong gezin.
Geen idee, maar ze waren om te zoenen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Guido van GeelActief sinds: 28-03-2014Informatie bij het gedicht:
Een idylle in het sprookjesbos Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een sprookjeshuwelijk’ van Guido van Geel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Cultuur
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|