Een hard gelach

Guido van Geel

 De Rattenplaag

 De ratten in de oude schuur
 die leeg was en verlaten
 tochtig en vol gaten
 zaten op een hongerkuur.

 Niets hadden ze te makken
 alleen de magen aan het knagen
 en rammelen alle dagen,
 slechts lucht genoeg te bakken.

 Het was een hard gelag
 zo kon het niet meer gaan
 er moest iets aan gedaan
 toen sprak er een, met gezag:

 'Ginds op het kerkenpad
 zijn de ratten dik en vet
 door rijke kost obees gezet
 en drinken voluit bruisend nat'

 'Ons recht! wij gaan het halen,'
 aldus trokken ze ten strijde
 met stormram en met blijde
 als ridders uit de verhalen.

 Weldra klonk in het kerkportaal
 'doe open gauw die poort
 wilt gij allen niet vermoord'
 en meer van die dondertaal

 En ja, open ging op een kier
 van op zij een deur met kerkrat
 dun en mager als een lat
 die zei daarop: 'wat moet dat hier'

 'Bier, boter, ham en spek'
 riep het zegevierend heer,
 'alles, veel en dan nog meer.
 Daar, maak eind aan ons gebrek'

 En ze drongen zich naar voren
 naar de tafel van het avondmaal
 met leeg de beker en leeg de schaal
 maar wel met een hemels hoongelach te horen