De Eenhoorn, de Sater en het Herderinnetje
De eenhoorn, de sater en het herderinnetje
Door het witte licht gaat op dunne poten het fabeldier
dat sullig niet ziet de bokpotige zwarte sater
die met rode ogen loert naar zijn lillend vlees, het water
welt de sar in de bek uit elke speekselklier.
Het bladerdek kraakt open als hij zich voorwaarts stort
springt naar zijn verbaasd staand middagmaal,
glijdt uit en schreeuwt wat ongepaste taal
als de eenhoorn hem daarna vragend in de ribben port
Ruikt die plots niet de zwoele dampen van een meisje?
Paniek! IJlt hij herwaarts door het arcadische lover
En derwaarts, waar is zij, de nimf of maagd vol warme tover
Snuivend en speurend, naarstig, kan niet wachten
zwelt zijn passie op haar schoot glazig te gaan smachten
En kijk, daar gaat zijn herderinnetje, zij zingt een vrolijk wijsje
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
| 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Guido van GeelActief sinds: 28-03-2014Informatie bij het gedicht:
De eenhoorn in het bos van Paulus de boskabouter van Jean Dulieu staat model Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De Eenhoorn, de Sater en het Herderinnetje’ van Guido van Geel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Cultuur
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|
