«»
De Vos en de Kippen
De Vos en de Kippen
Reynaerd, die slinkse sluiper
had bij nacht en ontij
naar zijn aard als gluiper
een gat gegraven naar de kippenren.
De kippen waren van leggen moe
al bij het schemer stok gegaan
en dachten alleen nog oogje toe
toen de massamoord begon.
Veren vlogen, bloed spoot alom
tanden grepen nekken kraakten
zonder genade of van ‘waarom’
alleen om de lust van alles dood.
Reynaerd sleepte ganse nacht
alle karkassen naar zijn roversburcht
om te begraven de hele vracht
opdat zij rotte voor de smaak
van die hongerige necromaan.
Wekenlang heeft daar geadelde kip
op het blauwbloederig menu gestaan
Dat zijn zo van die nobele dingen
die gaan zo in rijk stinkende kringen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Guido van GeelActief sinds: 28-03-2014Informatie bij het gedicht:
Fabel 15 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De Vos en de Kippen’ van Guido van Geel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.