Tijd beitelt letters in graven

wil melker

 ik heb de paleizen gezien
 de trappen beklommen
 gebrandschilderde kunst
 van kathedralen en bommen

 ze standbeelden heersen
 in arm en blik tijdloos de steen
 die de massa onder zich schikt
 de zweep heeft hun geesten verstikt

 tijd beitelt letters in graven
 van generaties die gaven
 cultuur en muziek kwaliteit
 overleefde werd kunst exclusief

 nog zijn er kleine enclaves
 die erudieten op handen dragen
 in golven proletarische macht wordt
 de beschaving van eeuwen verkracht