scene uit Tirza

Fairouz

hij had zijn twee dochters zo goed en zo kwaad
als het ging opgevoed. zijn vrouw was nog
steeds zijn vrouw…ze had hem verlaten omdat
ze weg moest om zich zelf te ontplooien.

het kreng ! hém had ze in het diepe gegooid want
zelf ontplooiing , dat doe je alleen zonder
je dochters. hun oudste dochter deed gelijk wat ze
wilde…en met wie en wanneer.

zij verliet dan ook het huis op jonge leeftijd om met
een vaag figuur naar Frankrijk te trekken.
nu waren hij en zijn jongste dochter op elkaar aan
gewezen…zijn zonnekoningin, zijn leven.

ze was mooi , hoogbegaafd en hij hield van haar.
haar eindexamens met gemak gehaald ,
een groot feest was dan ook wel het minste.en toen stelde
ze hem aan haar vriendje voor…na het feest zouden ze zich
voorbereiden op een trip naar Namibië.

verward was hij toen ze het vriendje voorstelde…het was verdomme
een Marokkaan. een verdomde terrorist.
je kent ze wel . hij noemde hem in gedachten gelijk Mohammed Atta
zijn prachtige dochter met ene Mohammed Atta.

hij zag rood, hij was er ziek van…Pappa , dit is nu Choukri
hij sprak haar er later op aan….een neger oke, voor mijn part een
junk maar een terrorist ? dat kon ze niet menen.
maar ze meende het wel. en ze zouden gaan reizen, ze liet
hem alleen achter.

hij wilde niet dat die gast met zijn terroristische poten aan
zijn zonnenkoningin kwam. hij maakte zich grote zorgen.
de jonge mensen dachten dat het even wennen was
het was ook niet niks , .een vriendje en dan gelijk
zo een verre reis.

maar ze gingen , ze waren volwassen en ze wilden van
elkaar genieten.

hij keek toe hoe zijn dochter Mohammed Atta vis voerde
als was hij een klein kind. ze zou veranderen in een
wereld die haar als een bezit zou zien. hij kreunde toen hij zag
hoe ze elkaar zoenden….hij moest iets doen. maar wat ?