INLOGGEN
«»

Tussen wal en schip.

Ze keek naar haar gezicht in de spiegel.
Haar donkere haren, donkere ogen en
een getinte huid. Voor sommige mensen
maakte dat werkelijk wat uit.

Haar ouders hadden haar verteld dat
alleen een dom mens, zo een oordeel velt
Op school had ze eens iemand geslagen.
Saddam’s dochter werd gezegd.

In Griekenland spraken mensen Grieks
tegen haar. En in Israel werd ze bijna niet
gecontroleerd. In Turkije in een Moskee
leek ze een van hen.

Ze was niet van hier en ze was niet van
daar. Haar zusje had hiervan geen last.
Zijzelf had nog wel eens verdriet als de
mensen zeiden; je hoort hier niet.

Ze was gegroeid tot een prachtige vrouw en
ze wist dat haar ouders trots op haar waren
Haar zusje was ook haar beste vriendin. En in
al dat racistisch gedoe had ze geen zin.

Ze had hier geleerd en hier gestudeerd. In de
de zomer altijd op een van de eilanden , een
baan Ze wist dat ze met alles terecht kon bij
haar ouders. Toch kropte ze veel in zich op.

Laat mensen maar kleppen Zij wist, ze was een
kind van de liefde. Pienter en met een vrije
blik , haar lach was open en spontaan. Zij had
geleerd voor een ieder open te staan. Dus leg het
haar eens uit ? Hoezo….

Tussen wal en schip?

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 09-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Fairouz
Actief sinds: 08-02-2014Informatie bij het gedicht:

Een jonge vrouw tussen die net even anders is Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tussen wal en schip.’ van Fairouz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.