De oude herder

hans kottier

De oude herder

Ik heb allang geen kudde meer.
De tijd van werken is geweest.
Maar nu herinner ik me weer
- het staat me helder voor de geest -
die ene, zeer bijzondere nacht
met mijn collega's in het veld.
We waren met een man of acht,
van onze schapen vergezeld.

De nacht was bijna heilig stil.
Toen, plotseling: dat felle licht.
Ik deinsde terug, slaakte een gil
en sloeg de handen voor 't gezicht.

'k Ben vast bewusteloos geraakt,
want ik heb toch zo vreemd gedroomd:
Door 'n engel werd bekendgemaakt:
"Gods Heil is eindelijk neergestroomd".

Ook zong een koor, zeer feestelijk.
Maar ik beweer: het was niet echt.
"Ik ben niet overgeestelijk!"
heb 'k tegen de anderen gezegd.

Toch zijn zij naar de stad gegaan
om daar te zoeken naar hun Heiland.
Daar had ik echt geen boodschap aan
en bleef dus achter in het weiland.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Maar nu ik oud geworden ben
en straks moet afscheid nemen gaan,
nu voel ik dat ik God niet ken.
'k Zie 's nachts een dichte hemel aan.

'k Besef: er is alleen maar hoop
als alles toch is wáár geschied.
O God, vergeef mijn ongeloof,
want zonder Jezus kan ik niet.