INLOGGEN
«»

KERSTNACHT

Het warme gouden licht. dat de krib omringt,
siddert met ijle vlammen en stralen,
die dooreen draaien, in elkaar verdwalen.
Hoor wat hun dansende stem nodend zingt:

"De wereldgeest berekent, stuwt en wringt.
Laat allen hier komen zonder dralen.
Bij dit Kind hoef je niets te behalen.
Het lied van onsterf'lijke genade klinkt."

Een klein vonkje springt uit de vredige gloed,
zweeft langs de mensen, brandt op ieders voorhoofd,
schenkt herboren levens- en stervensmoed,

zendt ons manend heen: "Hoe men ook gelooft,
vol vertrouwen het duister tegemoet,
zélf vuur zijn. Laaien? Smeulen? Nooit gedoofd!"

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-01-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘KERSTNACHT’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.