INLOGGEN
«»

aarde wittend in een felle kou

Ze zingen sneeuw
uit hoge tonen vallend
aarde wittend in een felle kou

het orgel jankt
met donkere klanken
de lange tocht van man en vrouw

haar weeën komen en
de melodie verhaalt van pijn
er zal geen plaats meer in de herberg zijn

een stal ontvangt het kindje
de wiegeliedjes klinken fijn
dieren neuriën een zacht refrein

het koor verluidt zijn sterren
de sopraan straalt beeldschoon Bethlehem
een stem zingt koningen van verre

de nacht verstilt en heiligt de
muziek van herders en hun schapen
vrede zal voortaan gelijk met ons ontwaken

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘aarde wittend in een felle kou’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.