De roepstem

Gertjan van der Kraan

De roepstem

Eenmaal klinkt de roepstem
Kom, gezegende van de Vader
Het is de roepstem van Hem
De Zoon van de eeuwige Vader
Die vol liefde zal verwelkomen
Allen die Hem leerden kennen
Zonder daarbij weg te dromen
In een idee om aan te wennen.
Wel soms in een wankel geloven
Maar ook in een vast vertrouwen
Door ons uit genade te beloven
Wij een eeuwig leven ontvangen
Als wij op Hem blijven bouwen
En met een hart vol verlangen
Uitzien naar dat grote moment
Waarin scheiding wort gemaakt
Tussen de schapen die Hij kent
En bokken die hebben verzaakt
Hem als Herder te aanvaarden
Zelf de verantwoording dragen
En dus het gevolg vergaarden
Van hun keuze in het klagen