SINT HIPPOLYTUSKERK
Door Olterterper boomkruinen omringd
staat de oude kerk fier, toch bescheiden,
waar bij feesten van vreugde en lijden
plechtige of opwekkende wijs zingt.
Zachte, gele schemer daarbinnen drinkt
vloeiend wanden op, kan zich verblijden,
daar rode banken jong gemoed bereiden.
De preekstoel toont houtsnijkunst, die stil opblinkt.
Het kleine veld vol statige graven
bedekt roerig, maar vergaan verleden,
wil ons met hoop op leven hierna laven.
Deze plaats mag ieders denken verbreden,
opdat Aards bestaan en Hemelse gaven
zich liefderijk en vrijuit aaneen smeden.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-09-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Dit gaat over een kleine, oude kerk uit de 15e eeuw, gelegen in de bossen van Olterterp, vlakbij Beetsterzwaag.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘SINT HIPPOLYTUSKERK’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.