«»
Omdat hij altijd is afgewezen.
Voor hen die denkt te kunnen
Maar nooit heeft bewezen.
De eenzame dame achter het gordijn
Vind het uiteindelijk wel fijn
Bij een dienst van ons te zijn.
We moeten ze gaan halen
Uit hun donkere hoeken.
Erop uit en gaan zoeken
Naar de geslagene die zwijgzaam vragen
Om ze een warm hart toe te dragen.
Want zo is het te laat
En nemen ze een trein
Die naar het eind toe gaat.
De geslagen mens
Die niet binnen durven te komenOmdat hij altijd is afgewezen.
Voor hen die denkt te kunnen
Maar nooit heeft bewezen.
De eenzame dame achter het gordijn
Vind het uiteindelijk wel fijn
Bij een dienst van ons te zijn.
We moeten ze gaan halen
Uit hun donkere hoeken.
Erop uit en gaan zoeken
Naar de geslagene die zwijgzaam vragen
Om ze een warm hart toe te dragen.
Want zo is het te laat
En nemen ze een trein
Die naar het eind toe gaat.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-09-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Anton CombéActief sinds: 16-09-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De geslagen mens’ van Anton CombĂ© zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Christelijke gedichten
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Maak mij immuun
- Bede voor het Koningshuis
- Afgebroken tenten
- Afscheidsbede
- Als ik mijn ogen sluit.
- Levende boom