Kom!

B.R.

Soms zit een mens te kloppen op deuren die niet opengaan,
Je klopt uit alle macht met al je kracht,
Maar opengaan doen ze niet!

Je wilt sterk zijn en doorgaan,
Kon je maar een gat slaan,
Je laat zo menig traan,
En raast en tiert.

Maar hoor eens op,
Daar in de verte is een poort,
Een poort zonder deur,
En je hoort roepen kom toch.

Je bent daar altijd welkom,
Iedereen ziet je staan,
Men omarmt je,
Je voelt de liefde weer.

Dus kom toch mens,
Stap toch door die poort,
En wees weer thuis op aard!

B.R. ‘16