BLIJE SPRAAK
Bij het grote Pinksterfeest te Jeruzalem
laten Jezus' volgelingen woorden luiden
vol laaiend vuur en wilde stormen
Joden hierheen gekomen uit verre landen
herkennen allemaal hun eigen taal
horen eerbiedig verwonderd of spottend toe
tijdens alleen afgezonderd bidden
of luid tezamen God aanroepen
kunnen gevoelens gedachten overtreffen
woorden zullen wellicht de lippen verlaten
als vreemde maar welluidende klanken
wat men het spreken in tongen noemt
deze ongekende taal mag verlichting
en ruimte aan de menselijke geest geven
wat de Heer als vrijuit smeken en vragen vat
doch apostels raadgeving laat weten
mogen deze hoge stemmen der vervoering
vervangen worden door daagse klankbeelden.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Sommige extreem gelovigen vatten de emotionele uitingen zonder meer als invloed van de Heilige Geest. Laat mensen voor hun eigen genot klanken voortbrengen, maar om hieraan betekenis aan anderen te geven: Zet deze klanken om in de gewone spreektaal.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘BLIJE SPRAAK’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.