INLOGGEN
«»

Homo Deus

Als mens ben ik oneindig,
ondeelbaar, soeverein,
wanneer het op kruispunten
mijn voeten zijn die richting geven,
En daarmoe koers en route
in een stuurloos geheel.

Maar is er iemand die verstild
bij de macht van het idee?
Hoe ik met mijn afslag
-stap voor stap-
de absolute toekomst afbreek
van wat had kunnen zijn?

En bij het idee
dat de oerkracht van de keuze,
het tijdloos afslaan,
niet enkel aan mij is,
maar fundamenteel aan het leven?

Dat ik het kan vergeven, verspillen,
beleven;
dat ik zwalkend in de modder
of verheven boven mezelf
‘zou’ naar ‘zal zijn’ bepaal,
en daarmee een komma ben
in een verhaal zó heilig
dat God er niets mee te maken heeft.

Dit is onze schepping.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-01-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Shawn Vriendjes
Actief sinds: 22-01-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Homo Deus’ van Shawn Vriendjes zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.