INLOGGEN
«»

Tranendal.

Ik kwam terecht in een tranendal
met dorre moerbeibomen,
alles was zo doods en stil
'k wist niet hoe 'k eruit most komen.

De weg was donker, onbekend
en terug gaan durfde ik niet,
eenzaam doolde ik er rond
in mijn moeite en verdriet.

Tranen, vele tranen
drupten op de grond,
niemand die het zag
of mij de moeite vond.

Maar plotseling in mijn tranendal
ontsprong een Heilsfontein,
met zilveren witte druppels
ik wilde daar graag zijn!

En aan de dorre moerbeibomen
leeg en kaal ,en o zo droog,
verschenen dikke volle vruchten
werkelijk een lust voor 't oog!

Toen werd de duisternis en stilte
doorbroken met een Liefdeslied,
stralend licht vulde het dal
en verdreef mijn diep verdriet!

En daar stond Hij, zomaar voor mij
mijn Vredevorst en Heer,
Hij deed mijn tranen in Zijn kruik
en bemoedigde mij zeer!

Het tranendal is nu geworden
tot een dal van louter Licht,
van vrolijkheid en blijdschap
een dal op God gericht!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-09-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Els Hengstman-van Olst
Actief sinds: 28-12-2014Informatie bij het gedicht:

Naar aanleiding van Psalm 84:7. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tranendal.’ van Els Hengstman-van Olst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.