Rust nu maar uit.

Els Hengstman-van Olst

Rust nu maar uit, Mijn zielsbeminde
van de moeiten en de strijd,
Ik geef je vrede en genade
want Ik zie hoeveel je lijdt!

Laat maar los, geef het uit handen,
vertrouw Mij en aanvaard Mijn wil,
Ik leid je op de weg naar 't Leven
Ik help je, wees nu maar stil!

De strijd die jij zolang ervaart
is overwonnen aan het kruis,
Mijn vrede geef Ik je, Mijn kind,
Ik breng je veilig terug naar Huis.

Rust nu maar uit in Mijn nabijheid,
verblijd je want dat geeft je kracht,
nooit zal Ik je ooit verlaten,
de strijd is over en vreugde wacht!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 30-07-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Els Hengstman-van Olst (Actief sinds: 28-12-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Rust nu maar uit.’ van Els Hengstman-van Olst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.