Toevalligheid

Gertjan van der Kraan

Toevalligheid

Is het leven echt een toevalligheid?
Waar begint of eindigt dan de tijd
Zelfs de kleinste vorm van leven
Moet eerst een begin zijn gegeven
Om zich daarna te ontwikkelen
Zonder eerst de fantasie te prikkelen
Eén blik omhoog in de blauwe lucht
En je ervaart “toevalligheid” als klucht
De zon, de maan en de planeten
De groenten op het veld als eten
Zoveel vormen en dieren in de natuur
De smaak ervaring van zoet en zuur
De mens als prachtige levensvorm
Bepaald zijn waarde en de norm
Voor het leven als een toevalligheid
Met zijn kijk op begin of einde in de tijd
Maar als je het gewoon nuchter bekijkt
Is echt niet alles wat het lijkt
Omdat de Schepper van het leven
Zijn tijd en creatisme aan heeft gegeven