INLOGGEN
«»

Noem Mij toch Vader.

Er is een zuchten in de Hemel,
een jammerklacht van God de Heer,
waarom noem je Mij geen Vader,
Ik vraag het je toch telkens weer?

Ik stuurde Jezus naar de aarde,
door Hem nader je tot Mij,
noem Mij toch Abba Vader,
je maakt Mij daardoor werkelijk blij!

Voortdurend heb Ik staan te wachten,
met Mijn armen uitgespreid,
als een Vader voor zijn kinderen,
kan Ik Mijn Liefde aan jou kwijt?

Kom toch in Mijn huisgezin,
Mijn deur staat voor jou open,
je bent welkom in Mijn woning,
daar mag je steeds op hopen!

Noem Mij toch voortaan, Abba Vader,
Mijn hart dat klopt voor jou,
Ik zal er altijd voor jou wezen
en Mijn Vaderschap is Trouw!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-08-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Els Hengstman-van Olst
Actief sinds: 28-12-2014Informatie bij het gedicht:

Dit gedicht is naar Jeremia 3:19 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Noem Mij toch Vader.’ van Els Hengstman-van Olst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.