«»
Stil maar, wacht maar, eens komt de grote dag
De grote dag waarop ik werkelijk zingen mag
Ongebonden aan aardse vormen of manieren
Wordt ons zingen een heerlijk hemels vieren
Stil maar, wacht maar, eens komt de grote dag
Met een spontane, ongedwongen hartelijke lach
Een vrolijkheid recht vanuit het hart beleven
Door mijn hart voor eeuwig aan U te geven
Stil maar, wacht maar, eens komt de grote dag
Dan staan alle koninkrijken onder Uw gezag
Gezag zonder verdeeldheid, die niet ontwricht
Maar vol van Uw liefde in het eeuwige licht
Stil maar? Wacht maar, op die grote dag?
Stil voor de belofte, dat je eeuwig leven mag?
Stil maar? Wacht maar, zonder vreugde, zonder lied?
Gun je dan die glorierijke dag je naaste niet?
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Zie zingend uit naar die dag van dat grote wonder
Steun en sterk je naaste en geef Gods liefde door
Dát vraagt Jezus van ons en daar ga je toch voor?!
Op die grote dag ben je eerst stil van ’t heldere Licht
Dat stralend afschijnt van Zijn liefdevol aangezicht
Waarmee Hij je zacht aankijkt vol van erbarmen
En je dan opsluit in Zijn tedere en sterke armen
Maar na dit moment vol eerbied en intens ontzag
Breekt de zon stralend door op die gouden dag
Je gaat zingen, loven en prijzen, Zijn naam ter eer
Je juicht met het Engelenkoor voor die grote Heer
Een lied, een psalm een gezang zo mooi en schoon
Je zingt dankbaar, niet uit verdienste en zonder loon
Een lied door de Heere zelf in ons hart gegeven
Over Zijn grote liefde, trouw en het Eeuwige Leven
Wacht maar
Wacht maarStil maar, wacht maar, eens komt de grote dag
De grote dag waarop ik werkelijk zingen mag
Ongebonden aan aardse vormen of manieren
Wordt ons zingen een heerlijk hemels vieren
Stil maar, wacht maar, eens komt de grote dag
Met een spontane, ongedwongen hartelijke lach
Een vrolijkheid recht vanuit het hart beleven
Door mijn hart voor eeuwig aan U te geven
Stil maar, wacht maar, eens komt de grote dag
Dan staan alle koninkrijken onder Uw gezag
Gezag zonder verdeeldheid, die niet ontwricht
Maar vol van Uw liefde in het eeuwige licht
Stil maar? Wacht maar, op die grote dag?
Stil voor de belofte, dat je eeuwig leven mag?
Stil maar? Wacht maar, zonder vreugde, zonder lied?
Gun je dan die glorierijke dag je naaste niet?
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Zie zingend uit naar die dag van dat grote wonder
Steun en sterk je naaste en geef Gods liefde door
Dát vraagt Jezus van ons en daar ga je toch voor?!
Op die grote dag ben je eerst stil van ’t heldere Licht
Dat stralend afschijnt van Zijn liefdevol aangezicht
Waarmee Hij je zacht aankijkt vol van erbarmen
En je dan opsluit in Zijn tedere en sterke armen
Maar na dit moment vol eerbied en intens ontzag
Breekt de zon stralend door op die gouden dag
Je gaat zingen, loven en prijzen, Zijn naam ter eer
Je juicht met het Engelenkoor voor die grote Heer
Een lied, een psalm een gezang zo mooi en schoon
Je zingt dankbaar, niet uit verdienste en zonder loon
Een lied door de Heere zelf in ons hart gegeven
Over Zijn grote liefde, trouw en het Eeuwige Leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Gertjan van der KraanActief sinds: 31-10-2014Informatie bij het gedicht:
Durven getuigen. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wacht maar’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Christelijke gedichten
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Maak mij immuun
- Bede voor het Koningshuis
- Afgebroken tenten
- Afscheidsbede
- Als ik mijn ogen sluit.
- Levende boom